پالتو بافتنی رسمی فقط تا قسمت کمر بسته می شد که در پشت با یک جفت دکمه تزئین شده بود. روسری مناسب با پالتو زنانه بافتنی که تا یقه دکمه‌های آن بسته می‌شود و یک یقه رومی بلند و ایستاده را برای روحانیون تشکیل می‌دهد، با سبک کت روسری معاصر هماهنگ شده بود.
کت روسری یک کت رسمی مردانه است که مشخصه آن یک دامن تا زانو بریده شده در اطراف پایه درست بالای زانو است که در دوره های ویکتوریا و ادواردین (1830-1910) محبوبیت داشت.
این یک کت آستین بلند با دریچه مرکزی در پشت و برخی از ویژگی های غیر معمول در لباس پس از ویکتوریا است. اینها شامل یقه عقب و برگردان می شود، جایی که لبه بیرونی یقه اغلب از یک تکه پارچه جدا از بدنه اصلی بریده می شود.
همچنین درجه بالایی از سرکوب کمر در اطراف جلیقه، جایی که قطر کت دور کمر کمتر از دور سینه این امر با یک درز افقی بلند کمر با بدنه‌های جانبی به دست می‌آید، که پانل‌های پارچه‌ای اضافی بالای کمر هستند که برای کشیدن پرده استوانه‌ای طبیعی استفاده می‌شوند.
همانطور که در قرن نوزدهم در مورد همه کت ها معمول بود، بالش شانه نادر یا حداقل بود.
در عصر انقلاب در حدود پایان قرن هجدهم، مردان کلاه‌های سه‌شاخه‌ای را برای سبک دایرکتوری رها کردند: کت لباس با شلوار یا شلوار بلند و کلاه‌های بالا.
با این حال، در دهه 1820، کت روسری همراه با شلوارهای تمام قد معرفی شد که شاید از لباس‌های غیررسمی روستایی در آن زمان الهام گرفته شده بود. کت‌های فراک اولیه یقه‌های بلندتر و یقه‌های حجیم سبک کت لباس را در آن زمان به ارث بردند و گاهی اوقات در رنگ‌های متفاوت، هرچند تیره‌تر، عرضه می‌شدند. با این حال، در چند سال اول آن، رنگ مشکی ساده به زودی تنها روش رایج و با یقه متوسط شد. کلاه بالای سر هم همین کار را کرد.
بدون دیدگاه