نوع بنفش که معمولاً می تواند طولانی مدت باشد، گاهی اوقات می تواند برای یک دوره زنده بماند.

از این رو برای بسیاری از بیماری ها از شربت گل بنفشه استفادخه می کنند.

برگ های آن قلبی شکل و دارای گل های نامنظم و نامتقارن (کج) است و این گل ها وجه تمایز گونه های خانواده بنفشه هستند و رنگ گل های آن معمولاً بنفش است که گل نام خود را به همین دلیل می دهدتا جایی که ممکن است.

اما انواع آبی، زرد، سفید، صورتی یا چند رنگ نیز وجود دارد. گل بنفشه به وفور شکوفا می شود و در تمام بهار و تابستان در حال شکوفه دادن دیده می شود.

گل بنفشه به عنوان چاشنی سالاد یا طعم دادن به غذاهای ماهی استفاده می شود. همچنین برای طعم دادن به دسرها، سوفله ها، خامه ها و غذاهایی از این دست اضافه می شود. برگ های تازه را نیز می توان به صورت خام یا پخته به عنوان یک غذای سبزیجات مصرف کرد. گل، برگ و ریشه آن سرشار از ویتامین های A و C است. آنها حاوی آنتیوسینانین، نوعی آنتی اکسیدان هستند، بنفشه قند یا بنفشه متبلور، شیرینی است که در شربت قند خیس شده است. شربت داغ را روی برگ های تازه می ریزند و می گذارند تا شکر کریستالی شود و خشک شود.

از این روش در گذشته برای گلبرگ های رز و پرتقال نیز استفاده می شده است. این آب نبات ها هنوز در تولوز ساخته می شوند. همچنین برای تزیین دسرها استفاده می شود همچنین برای طعم دادن به لیکورهایی مانند Creme Yvette، Creme de Violette و Parfait d’Amour نیز استفاده می شود. در دمنوش های گیاهی چینی استفاده می شود.

بنفشه ها نور را دوست دارند، اما نباید در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرند. در طبیعت روی تنه درختان و در سایه زندگی می کنند.

تا جایی که ممکن است برای گلدهی به نور نیاز دارد، اما این نور نباید مستقیم نور خورشید باشد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *